امروز مهمترین نیاز علوم انسانی اسلامی گسترش نوآوری به ویژه در عرصههای کاربردی محسوب میشود. هر چند علوم انسانی اسلامی در برخی شاخههای آن به سرعت در حال رشد و تکامل است.
کشاورزان خواستار تولید گیاهان جمع و جورهستند که میتوانند در کمترین فضا بیشترین محصول را بار دهند؛ به گفته محققان، با انتقال بخشی از بار رشد محصولات زراعی جهان به مناطق شهری و مناطق دیگر میتوان زمین را از وضعیت زیست محیطی کنونی نجات داد.
امروز دانشگاههای برجسته جهان تقریباً خودکفا هستند و دانشگاههای ما این پتانسیل و قدرت را دارند که روی پای خود بایستند و در این جهت بهترین کار این است که دانشگاه به بخش خصوصی متصل شود چرا که بخش خصوصی بهتر از دولت میتواند در امور اقتصادی مؤثر واقع شود
در حالی که در لایحه بودجه سال 98، رقم درآمد حاصل از فروش اموال دولت حدود 4 هزار میلیارد تومان بود، این رقم در لایحه بودجه سال 99 بیش از دوازده برابر شده و به حدود 50 هزار میلیارد تومان رسیدهاست!
ما مشکلات زیادی در حوزه پژوهش و علم داریم. همچنین با چارچوبهای از پیش تعیینشدهای در این حوزهها روبرو هستیم. ما نمیتوانیم بدون منطق و روشهای هدفمند، یک مبارزه علمی و جهاد علمی را با علوم و دانشگاه بشری آغاز کنیم. این روحیه بلندپروازی را باید منطقی کنیم و مبارزهمان همراه با علم باشد.