مساله بیکاری جوانان از مسائل مهم امروز جامعه ایران است و اغراق نیست اگر بگوییم هر خانواده ایرانی یک جوان بیکار دارد و در کنار این میزان از بیکاری دانشگاه‌های مختلف در کشور سالیانه هزاران دانشجوی فارغ التحصیل را روانه جامعه بدون کار می‌کنند.
سیاست‌های کلی نظام برای افزایش جمعیت است اما مسئولان امر نتوانستند بین فارغ التحصیلی دانشگاها و بازار کار توازن و ارتباط شغلی ایجاد کنند و نرخ بالای بیکاری از دهه هشتاد نمود بیشتری در ایران پیدا کرد به طوری که برخی خانواده ها ۲ یا ۳ جوان با مدارک عالیه بیکار دارند و این یک معضل جدی برای دولت های مختلف بوده و باعث مهاجرت بسیاری از جوانان مستعد و نخبه شده است.
روئسای جمهور در ایام انتخابات همواره شعار اشتغال به عنوان اولویت اصلی در برنامه‌های خود سرمی‌دهند اما پس از کسب رای اشتغال جوانان نه تنها اولویت آن‌ها نبوده بلکه برنامه خاصی نیز برای آن به عنوان بخشی از وظایف خود نداشتند.
نگاه به آمار اشتغال هر ساله نشان می‌دهد که دولت افرادی که هفته‌ای تنها چند ساعت کار می‌کنند را جز افراد شاغل محسوب می‌کند و آمار بیکاران در جامعه بیش از میزانی است که هر ساله اعلام می‌شود و درصورتی که تورم افسار گسیخته در بازار اقتصاد تناقض آشکاری با این آمار و ارقام دارد.
مسئولان و متولیان امر اشتغال در کشور حتی در استفاده از ظرفیت‌های خدادادی در مناطق مختلف به نحو احسن استفاده نکردند و با جایگذاری صنایع و کارخانجات در استان‌ها و مناطقی که ظرفیت‌های موجود هیچ ارتباطی با صنعت مربوطه نداشتند باعث از بین رفتن بسیاری از صنایع در این وضعیت بحرانی بیکاری شدند.
درخوزستان ظرفیت‌های کشاورزی، گردشگری، صنعت، نفت و پتروشیمی‌ها و خیلی دیگر از حوزه‌ها وجود دارد که به علت تصمیمات غلط در این حوزه‌ها در گذشته و حال نتوانستند برنامه های خاصی را انجام داده و متناسب با ظرفیت‌های موجود اشتغال پایدار ایجاد کنند.
امروزه نبود بازار کار برای فارغ التحصیلان مشکلاتی از جمله اعتیاد و افسردگی را به دنبال دارد و نگرانی خانواده‌ها را روز به روز بیشتر کرده است.
نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله حاکی از آن است که ۲۵ درصد از فعالان در این گروه سنی در تابستان سال جاری بیکار بودند که نسبت به سال ۱۳۹۹ حدود ۲.۶ درصد افزایش داشته است.
همچنین بررسی نرخ بیکاری گروه سنی ۱۸ تا ۳۵ نیز نشان می‌دهد که در تابستان سال جاری ۱۷.۶ درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بوده‌اند که نسبت به سال ۱۳۹۹ به میزان ۷ درصد افزایش داشته است.
حالا دولت آقای رئیسی هم با شعار انتخاباتی اشتغال جوانان کار خود را آغاز کرد و هر چند هنوز چند ماه از دولت سیزدهم نگذشته اما شواهد نشان می‌دهد برنامه‌های خاصی جهت اشتغال جوانان در دستور کار دولت وجود ندارد، اما امیدواریم دولت سیزدهم با ایجاد فرصت های شغلی برای گروه سنی جوان بتواند دغدغه خانواده ها را نسبت به اشتغال فرزندان خود کاهش دهد و علاوه بر رونق چرخ اقتصاد به کاهش ده‌ها آسیب در خانواده‌ها و جامعه کمک کند.
