چرخه معیوب خاموشی و تهدید اشتغال جوانان؛ صنعت فولاد خوزستان قربانی سیاست‌های مقطعی

قطعی‌های مکرر برق در خوزستان، به‌ویژه در ماه‌های گرم سال، بار دیگر چرخ صنعت و تولید را متوقف کرده است؛ بخشی که نه‌تنها موتور اشتغال و تولید استان، بلکه یکی از بازوهای اصلی صادرات غیرنفتی کشور است. در این میان، پرسشی بنیادین پیش روی افکار عمومی و فعالان اقتصادی قرار دارد: آیا سیاست قطع برق صنایع برای تأمین نیاز مصرفی خانگی، سیاستی کارآمد و پایدار است؟ و آیا می‌توان این تصمیم را نشانه‌ای از توان مدیریتی در حوزه انرژی دانست؟
بر اساس اخبار منتشره، صنایع مادر خوزستان طی سال‌های اخیر بارها هزینه قطعی برق را با کاهش تولید، توقف خطوط و حتی زیان‌های چند هزار میلیارد تومانی پرداخته‌اند. این در حالی است که هر ساعت توقف تولید در چنین مجموعه‌هایی، نه‌فقط به معنای از دست رفتن محصول، بلکه به معنای کاهش درآمد ارزی و ضربه به جایگاه کشور در بازارهای بین‌المللی است. هزینه‌های سنگینی که بر اقتصاد کشور تحمیل می‌شود و اشتغال و معیشت مردم استان را تهدید می‌کند.
سیاست قطع برق صنایع مادر، به معنای تضعیف تولید ملی، از دست رفتن فرصت‌های شغلی، کاهش صادرات و در نهایت افزایش فشار اقتصادی بر همان خانوارهایی است که قرار است با این سیاست حمایت شوند.
شرکت برق استان و نهادهای مسئول باید پاسخ دهند که چرا در طول سال‌های اخیر، با وجود هشدارهای مکرر و تجربه زیان‌بار صنایع، هیچ راهکار پایدار و زیرساختی برای جبران ناترازی انرژی در خوزستان به‌کار گرفته نشده است. آیا وقت آن نرسیده که به‌جای «تحمیل قطعی برق به صنعت»، تدابیر اساسی‌تر و کم‌هزینه‌تری برای «رفع کمبود» اتخاذ شود؟ توسعه نیروگاه‌های جدید، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، بازچرخانی و مدیریت هوشمند مصرف، راهکارهایی هستند که سال‌هاست در اسناد و برنامه‌ها نوشته شده‌اند اما در عمل به تأخیر افتاده‌اند و حالا باید هزینه‌اش را جوانان خوزستانی شاغل در صنایع بپردازند.
تعطیلی صنعت برای تأمین برق را نمی‌توان نشانه‌ای از توان مدیریتی دانست، بلکه برعکس نشانه‌ای از ضعف سیاست‌گذاری و فقدان نگاه راهبردی در مدیریت انرژی است. اگر قرار باشد هر تابستان چرخه صنعت متوقف شود و هر زمستان دوباره از نقطه صفر آغاز کنیم، نه توسعه‌ای پایدار شکل خواهد گرفت و نه اعتماد عمومی به مدیریت منابع انرژی باقی خواهد ماند.
خوزستان، سرزمین انرژی کشور، سزاوار آن است که به‌جای تجربه هر ساله خاموشی و توقف تولید، شاهد برنامه‌ریزی اصولی برای امنیت انرژی باشد. پرسش روشن مردم و صنعتگران این است: تا کی قرار است تولید قربانی مدیریت کوتاه‌مدت شود؟ امیدواریم مسئولان برق استان خود را در قبال مردم و جوانان استان مسئول و پاسخگو بدانند و در این خصوص بازنگری جدی انجام دهند.