وقتی رکوردها می‌شکند، اما خطر در کمین است

رکورد تاریخی تولید و فروش فولاد خوزستان در فروردین ۱۴۰۴، فقط یک عدد در گزارش‌های صنعتی نیست؛ سندی است بر اینکه در دل تحریم‌های بین‌المللی، بی‌ثباتی اقتصادی و بحران انرژی، همچنان می‌توان تولید کرد، اشتغال آفرید و بازار داخلی را از تلاطم حفظ کرد. این رکورد، حاصل اتکا به دانش بومی، مدیریت بهره‌ور، و عزم ملی برای حفظ تولید در یکی از استراتژیک‌ترین صنایع کشور است.
شرکت فولاد خوزستان در حالی این رکورد را ثبت کرده که در ماه‌های گذشته با ناترازی برق و گاز دست به گریبان بوده و در تابستان ۱۴۰۳، بیش از ۷۵۰ هزار تن تولید را از دست داده است. با این‌حال، تجربه فروردین ۱۴۰۴ به‌روشنی نشان می‌دهد که شرکت‌های فولادی مانند فولاد خوزستان، در صورت رفع محدودیت‌های انرژی، از ظرفیت‌هایی به‌مراتب بیش از وضعیت فعلی برخوردارند؛ ظرفیت‌هایی که مهار آن‌ها نه‌تنها ظلم به صنعت، بلکه غفلت از منافع ملی است.
نقش فولاد خوزستان فراتر از یک بنگاه تولیدی است. این شرکت، ستون فقرات زنجیره فولاد در جنوب غرب کشور است و ۷ شرکت نوردی فعال در استان خوزستان، به‌طور مستقیم از آن تغذیه می‌شوند. هر وقفه‌ای در تأمین مواد اولیه، می‌تواند این واحدهای صنعتی را به تعطیلی بکشاند، پرداخت حقوق کارگران را مختل کند، و اشتغال صدها خانواده را در معرض تهدید قرار دهد. این، نه فقط آسیب به یک صنعت، که ضربه‌ای مستقیم به معیشت مردم و پایداری اجتماعی است.
از سوی دیگر، فولاد خوزستان نقشی کلیدی در تنظیم بازار داخلی فولاد ایفا می‌کند. اختلال در تولید آن به‌سرعت خود را در افزایش قیمت میلگرد، ورق، و محصولات فولادی دیگر نشان می‌دهد. پیامد این نوسانات فقط بر دوش صنعت ساختمان یا تولیدکنندگان نیست؛ کل اقتصاد ملی، از پروژه‌های عمرانی گرفته تا ساخت مسکن و زیرساخت‌های کشور، از آن متأثر خواهد شد.
در سالی که از سوی مقام معظم رهبری با عنوان «سال سرمایه‌گذاری برای تولید» نام‌گذاری شده است، متولیان حوزه انرژی باید بیش از همیشه نشان دهند که به این شعار نه‌فقط در کلام، بلکه در عمل پایبندند. محدودسازی مکرر و بی‌برنامه انرژی برای صنایع تولیدی، تنها یک مانع فنی نیست؛ زنگ خطری است برای فرسایش بنیان‌های اقتصاد ملی. اگر زنجیره‌های بزرگ و پیشران اقتصاد مانند فولاد خوزستان تضعیف شوند، دیر یا زود، کل سازه اقتصاد کشور با بی‌ثباتی، بیکاری و بحران مواجه خواهد شد. امروز نه وقت تکرار شعار، که زمان اصلاح راهبرد و اقدام فوری است.