فولاد خوزستان؛ سنگر راهبردی تولید در جنگ اقتصادی

در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران با جنگ اقتصادی تمام‌عیار مواجه است، نقش صنایع راهبردی در حفظ ثبات کشور، دیگر فقط یک مسئله اقتصادی نیست؛ بلکه به موضوعی امنیتی، اجتماعی و تمدنی تبدیل شده است. بازدید اخیر سرلشکر پاسدار صفوی، دستیار عالی فرمانده معظم کل قوا از شرکت فولاد خوزستان، بیش از آن‌که یک دیدار صنعتی باشد، نشانه‌ای است از ضرورت بازشناسی جایگاه صنعت فولاد به‌مثابه یک سرمایه راهبردی در ژئوپلتیک مقاومت اقتصادی.
آنچه در سخنان سرلشکر صفوی برجسته شد، پیام رهبری معظم انقلاب به کارگران: شما سربازان خط مقدم جنگ اقتصادی هستید.
این جمله ساده، بازخوانی یک دکترین است؛ دکترین تبدیل بنگاه‌های صنعتی به «سنگرهای راهبردی» در دفاع از استقلال کشور. فولاد خوزستان در این میدان، فقط یک کارخانه نیست. این شرکت نماد ایستادگی، سرمایه‌گذاری، نوآوری و تاب‌آوری در برابر تحریم های تحمیلی نظام سلطه است.
اما همین سنگر، در سال‌های اخیر، آماج سیاست‌هایی بوده که نه از سوی دشمن، بلکه از ناحیه بی‌تدبیری داخلی، قدرت مانورش را محدود کرده‌اند. ۶۰ هزار میلیارد تومان زیان ناشی از قطعی برق در چهار سال اخیر، یعنی فرصت از دست‌رفته برای خودکفایی در تأمین انرژی. یعنی معطل ماندن پروژه‌های حیاتی برای جهش تولید. یعنی زمین‌گیر شدن روند روزافزون و رو به جلوی توسعه در شرکتی که می‌تواند جایگاهی مهم و تعیین کننده در بازار جهانی داشته باشد.
مدیرعامل فولاد خوزستان، در بیانی مسئولانه و ملی، از این درد گفت؛ از سهم ۲۰ درصدی شرکت در تولید آهن اسفنجی کشور، از ۳ درصد ارزآوری غیرنفتی، از مصرف آب بهینه‌شده تا ۲ لیتر بر تن، از سرمایه‌گذاری در سه نیروگاه، از ورود به هیدروژن سبز، از تملک معادن در زنجان و جازموریان، و از اجرای ۲۳ پروژه محیط‌زیستی و ده‌ها اقدام دیگر. این‌ها همه، نه توصیف یک شرکت موفق، بلکه ترسیم نقشه‌ای است برای آنچه باید الگویی برای صنعت ایران باشد.
با این حال، مهم‌ترین بخش سخنان او یک هشدار بود: صنعت فولاد تنها ۱۰ درصد از برق کشور را مصرف می‌کند، اما اولین قربانی سیاست‌های محدودیت برق است. این ناهماهنگی بین سهم و مسئولیت، بین نقش ملی و تخصیص منابع، اگر اصلاح نشود، به یک چالش راهبردی برای کشور بدل خواهد شد.
در چنین فضایی، تقلیل جایگاه این شرکت‌ها به بنگاه‌های صرفاً تولیدی، خطای راهبردی است. در ادبیات جدید امنیت اقتصادی، بنگاه‌هایی مانند فولاد خوزستان، بخشی از «زیرساخت ملی ثبات و اعتماد عمومی» محسوب می‌شوند. بی‌ثباتی در این شرکت‌ها، به سرعت به بی‌ثباتی در زنجیره تأمین، بازار داخلی، صادرات غیرنفتی، اشتغال صنعتی، و حتی روحیه نخبگان منطقه‌ای منتقل می‌شود.
پیام سرلشکر صفوی و سخنان مسئولانه مدیرعامل فولاد خوزستان، اکنون باید به یک گفتمان مشترک در سطح دولت تبدیل شود: اینکه نمی‌توان در شرایط جنگ اقتصادی، سرمایه‌های راهبردی کشور را بدون چتر حمایتی رها کرد. اینکه خودکفایی، بدون اصلاح تخصیص منابع، یک شعار است. و اینکه آینده اقتصاد مقاومتی، از دل فولاد سبز، فناوری بومی، و صنعت ملی عبور می‌کند.
حالا وقت تصمیم است، نه توصیه. حمایت از فولاد خوزستان، حمایت از مرزهای نرم مقاومت ملی است. نباید این مرز را خالی گذاشت.