در میانه‌ی جنگ اقتصادی که دشمنان با اعمال تحریم‌های ظالمانه بر علیه ملت ایران به راه انداخته‌اند، حمایت از تولید به یکی از مسائل استراتژیک و حیاتی تبدیل شده است. با این حال، ایجاد محدودیت در مصرف انرژی برای صنایع بویژه با ورود به فصل گرما و توقف چرخه‌های تولیدی چالش مهم در روند رشد اقتصادی کشور تلقی می شود. این محدودیت‌ها نه تنها به‌عنوان راهکاری اساسی محسوب نمی‌شود، بلکه می‌تواند به اقتصاد و تولید آسیب جدی وارد کند. افزایش تورم، کمبود کالاهایی که تولید آنها به فعالیت صنایع مادر و بالادستی وابسته است و افزایش بیکاری از جمله آسیب ها و خسارت های جدی توقف و یا کندشدن روند فعالیت های تولیدی در کشور است.
مقام معظم رهبری، با نامگذاری امسال به نام سال جهش تولید، بر اهمیت تقویت بنیه‌ی تولیدی و اقتصادی کشور تأکید ورزیده‌اند. این نامگذاری، بیانگر ضرورت و اهمیت حمایت از صنایع و تداوم رشد اقتصادی در برابر فشارهای خارجی و همچنین در جهت افزایش رضایتمندی عمومی، ایجاد اشتغال، تنظیم بازار و خودکفایی اقتصادی است. اما، محدودیتهای انرژی که به صنایع وارد می‌شوند، در کوتاه مدت و بلندمدت می‌تواند منجر به کاهش تولید، افت سودآوری شرکت‌ها و در نتیجه افزایش بیکاری و فقر شود.
هنر واقعی مدیریت منابع انرژی در این است که بدون اعمال فشار بر صنعت و اقتصاد، به دنبال راه‌حل‌های کم هزینه و خلاقانه باشیم. به‌عنوان مثال، در اروپا، که با بحران گاز مواجه است، مردم با کاهش دمای خانه‌های خود و کاهش ساعات استفاده از وسایل گرمایشی، به مدیریت مصرف انرژی کمک می‌کنند. این نوع مشارکت و همکاری مردمی، نه تنها به کاهش فشار بر شبکه‌های انرژی کمک می‌کند، بلکه نشان‌دهنده فرهنگ‌سازی و تعهد اجتماعی به مدیریت منابع است.
در کنار این، سرمایه‌گذاری‌های کلان برای بهبود زیرساخت‌ها و توسعه منابع تجدیدپذیر می‌توانند به جبران ناترازی انرژی کمک کنند. این سرمایه‌گذاری‌ها نه تنها به تقویت پایداری انرژی کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند به ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و تحرک بیشتر در اقتصاد منجر شوند.
بنابراین، هنر مدیریت منابع انرژی آن است که با یک نگاه همه‌جانبه و پایدار، به دنبال راه‌حل‌هایی باشیم که هم اکنون و هم در آینده، به حفظ سنگر تولید و اقتصاد کشور کمک کنند. این رویکرد نه تنها به مدیریت مؤثر ناترازی مصرف انرژی کمک می‌کند، بلکه به تقویت بنیه اقتصادی و اجتماعی کشور نیز منجر می‌شود.
