در سالروز عروج معمار کبیر انقلاب اسلامی، نام امام خمینی(ره) در ذهن ملت ایران نه فقط با انقلاب و ایستادگی، بلکه با مفهومی ژرف و راهبردی گره خورده است: استقلال همهجانبه کشور. استقلالی که تنها در خروج نیروهای بیگانه از وطن خلاصه نمیشود، بلکه در رهایی از وابستگی فکری، اقتصادی، فناورانه، فرهنگی و سیاستگذاری جلوهگر میشود. از همینرو، یکی از اساسیترین وصایای امام به نسلهای پس از خود، تأکید مکرر بر این اصل بنیادین بود: «نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد»؛ و این تنها با تکیه بر استقلال همهجانبه ممکن است.
در سال ۱۳۶۸، درست در همان بزنگاه تاریخی که کشور داغدار رحلت امام بود، رهبری نظام در دستان رهبری حکیم و در عین حال آزموده قرار گرفت. امام خمینی(ره) در واپسین کلامهایش او را «صالحترین فرد برای رهبری نظام» توصیف کرد. امروز، با گذشت بیش از سه دهه، میتوان با قاطعیت گفت که آن وصایت تاریخی، نه یک توصیه عاطفی، بلکه نوعی آیندهنگری و تحلیل واقعبینانه از مسیر دشوار جمهوری اسلامی بود.
یکی از کلیدیترین فرمایشات رهبر معظم انقلاب، جملهای است که اکنون به یکی از ارکان گفتمان مقاومت و پیشرفت بدل شده: “خرمشهرها در پیش است، نه در میدان جنگ نظامی بلکه در میدانی که از جنگ سختتر است.” آری
در میدان فکر، اقتصاد، اراده، فرهنگ و عزم ملی.
این عبارت، نه یک شعار احساسی، بلکه نقشه راه یک ملت بود؛ پیامی برای همه نسلها که راه استقلال، حتی پس از جنگ، همچنان ادامه دارد.
امروز، در دهه پنجم انقلاب، خرمشهرهای جدیدی پیش روی ماست: خرمشهر تولید دانشبنیان، خرمشهر عدالت اقتصادی، خرمشهر خودکفایی در انرژی و صنعت، خرمشهر مقابله با تحریم، خرمشهر اعتماد به توان ملی، و خرمشهر انسجام اجتماعی در برابر هجمههای ترکیبی دشمن.
تحریمهای فلجکننده، فشارهای رسانهای، محدودیتهای فناوری، عملیات روانی پیچیده علیه نهادهای هویتی و اقتصادی کشور، همه و همه نسخهای جدید از همان حمله نظامی به کشور عزیزمان هستند؛ اما این بار نه با گلوله و خمپاره، بلکه با ابزارهای نرم و نفوذی. در این میدان، فتح خرمشهر، جز با اقتدار فکری، بلوغ سیاسی، تدبیر حکمرانی، و مقاومت فعال ممکن نخواهد بود.
در این مسیر، نهادهایی مانند شرکتهای پیشران صنعتی، دانشگاههای مرجع، جوانان نخبه، رسانههای مسئول و دیپلماسی هوشمند، یگانهای ویژه جبهه استقلال کشورند. تجربههایی چون صنایع صادراتمحور در اوج تحریم، یا طرحهای نوآورانه در دل محدودیتها، نشان میدهد که فتح خرمشهرهای امروز، بیش از هر زمان به اراده ملی، رهبری هوشمند، و ایمان به خودباوری ملی نیاز دارد.
در همین میدانهای نوین، فولاد خوزستان، نماد یک خرمشهر فتحشده است؛ شرکتی که دو بار در فهرست تحریمهای بینالمللی قرار گرفت اما نهتنها متوقف نشد، بلکه با تکیه بر دیپلماسی صنعتی، توسعه فناوری بومی، و حفظ پیوند با بازارهای جهانی، مسیر رشد را ادامه داد. بررسیها نشان میدهد که این مجموعه توانسته است در سختترین سالهای اقتصادی، ارزآوری پایدار، اشتغال گسترده، و حتی پیشبرد طرحهای زیستمحیطی و فناورانه را در دستور کار قرار دهد. این تجربه، گواه آن است که در عصر خرمشهرهای اقتصادی، مقاومت صرف کافی نیست؛ باید ایستادگی را با ابتکار و بلوغ نهادی همراه کرد.
در سالروز رحلت امام و سالگرد زعامت رهبر معظم انقلاب، بازخوانی آن جمله راهبردی، نه یک یادآوری صرف، که فراخوانی برای ایستادن در سنگرهای امروز انقلاب است؛ سنگرهایی که شکلشان تغییر کرده، اما ماهیتشان همان است: دفاع از استقلال ایران، در میدانهای نوین.