اتحاد؛ راهبرد عبور از پیچ تاریخی ایران

🔹مهدی مکارمی: تاریخ معاصر ایران هم تجربه تلخِ تداوم اختلاف در بزنگاه‌های سرنوشت‌ساز را به یاد دارد و هم خاطره شیرینِ همبستگی در برابر تهدیدهای بیرونی را. از مشروطه تا امروز، هرگاه نیروهای سیاسی اولویت را به ایران و منافع ملی داده‌اند، کشور توانسته از گردنه‌های دشوار عبور کند؛ و هرگاه اختلافات جناحی و شخصی بر مصالح عمومی غلبه کرده، هزینه‌های سنگینی بر جامعه تحمیل شده است.
پیام اخیر رهبر معظم انقلاب درباره ضرورت حمایت از رئیس‌جمهور منتخب مردم و همدلی میان مسئولان و آحاد جامعه، در همین چارچوب معنا پیدا می‌کند. این حمایت آشکار، صرفاً یک توصیه سیاسی نیست؛ بلکه یک راهبرد ملی برای تضمین ثبات داخلی و افزایش قدرت ایران در عرصه بین‌المللی است.
امروز، جمهوری اسلامی در برابر پیچیده‌ترین شکل جنگ ترکیبی قرار دارد؛ از فشارهای اقتصادی و تحریم‌های ظالمانه گرفته تا جنگ رسانه‌ای و شناختی گسترده و تهدید نظامی. در چنین شرایطی، اتحاد و انسجام ملی مهم‌ترین سلاح ایران است. حضور رهبر انقلاب در صف مقدم حمایت از دولت، در واقع اعلام این حقیقت است که اختلاف درونی، کالای لوکسِ روزهای آرام است؛ و اکنون زمان همبستگی است.
اصلاح‌طلبان که در عرصه سیاسی، حامیان اصلی رئیس‌جمهور منتخب‌اند، بیش از همه باید ارزش این حمایت را درک کنند. این حمایت به معنای باز شدن فضایی تازه برای نقش‌آفرینی آن‌هاست، اما به همان اندازه مسئولیتی مضاعف نیز ایجاد می‌کند: مدیریت شکاف‌ها و پرهیز از طرح مباحث اختلاف‌برانگیز در عرصه عمومی.
تکثر و تنوع دیدگاه‌ها لازمه حیات سیاسی است، اما جای بروز آن‌ها کانال‌های رسمی و نهادی است، نه رسانه‌های عمومی که می تواند مورد بهره‌برداری های دشمن قرار گیرد و آن را نشانه اختلاف تلقی کند.
تجربه نشان داده که رسانه‌های معاند کوچک‌ترین اختلاف داخلی را به پدیداری بزرگ در افکار عمومی جهان تبدیل می‌کنند.
این همان نکته ای است که می توان از پیام رهبری دریافت نمود: دشمن نباید صداهای متفاوتی از ما بشنود و بر آن سوار شود. بنابراین، وحدت در عرصه عمومی نه به معنای حذف تفاوت‌ها، بلکه به معنای اولویت‌بخشی به منافع ملی بر منازعات جناحی بویژه در انظار عمومی است.
تنها در پرتو چنین نگاهی است که اصل رعایت مصالح و منافع عمومی بر نگاه‌های حزبی و جناحی، به‌ویژه در بزنگاه‌های مهم تاریخی، محترم شمرده می‌شود و در نتیجه سرمایه اجتماعی نظام تقویت می‌گردد، دشمنان خارجی مأیوس می‌شوند و دولت چهاردهم می‌تواند با فراغ بال بیشتری به حل مشکلات مردم بپردازد. پیام رهبری، پیش و بیش از هر چیز، فراخوانی است به بازسازی اعتماد عمومی و سرمایه ملی به مثابه قدرت نرم؛ سرمایه‌ای که دانستن قدر آن، کلید عبور ایران از دشوارترین پیچ‌های تاریخی خواهد بود.